Helicobacter pylori – dieta przy zakażeniu. Jak jeść podczas leczenia?

Dieta przy Helicobacter pylori stanowi istotny element wspomagający farmakologiczne leczenie zakażenia tą bakterią. Odpowiednio dobrane posiłki łagodzą dolegliwości żołądkowe i wspierają regenerację błony śluzowej przewodu pokarmowego. Prawidłowe nawyki żywieniowe przyspieszają proces zdrowienia i zwiększają skuteczność antybiotykoterapii.

Zakażenie Helicobacter pylori – dieta

Dieta przy Helicobacter pylori pełni funkcję wspomagającą w procesie leczenia zakażenia. Bakteria ta kolonizuje błonę śluzową żołądka, powodując stany zapalne, a w konsekwencji może prowadzić do rozwoju wrzodów żołądka i dwunastnicy. Odpowiednio dobrane posiłki zmniejszają produkcję kwasu żołądkowego, co sprzyja gojeniu się uszkodzeń błony śluzowej.

Podstawowym założeniem diety przy Helicobacter pylori jest jej lekkostrawność. Pokarmy powinny być łatwe do strawienia, nieobciążające układu pokarmowego i niepowodujące dodatkowego podrażnienia już uszkodzonej błony śluzowej żołądka. Warto pamiętać, że niektóre produkty spożywcze mogą nasilać objawy zakażenia, podczas gdy inne działają łagodząco. Jeśli nie wiesz, jak je łączyć, skorzystaj z pomocy ekspertów – zamów odpowiednio dobrany catering dietetyczny Maczfit.

Zasady żywieniowe podczas leczenia zakażenia

Podczas leczenia zakażenia Helicobacter pylori zaleca się spożywanie 5-6 małych posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Taki schemat żywieniowy zapobiega nadmiernemu wydzielaniu kwasu żołądkowego i zmniejsza ryzyko zaostrzenia objawów. Posiłki powinny być spożywane o stałych porach, co sprzyja stabilizacji procesów trawiennych. Temperatura potraw również ma znaczenie. Należy unikać zarówno bardzo gorących, jak i bardzo zimnych dań, gdyż mogą one podrażniać błonę śluzową żołądka. Posiłki powinny mieć temperaturę pokojową lub być lekko ciepłe. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie przeżuwanie pokarmów, co ułatwia ich trawienie.

Produkty zalecane w diecie przy Helicobacter pylori

Dieta przy zakażeniu Helicobacter pylori powinna obfitować w produkty łagodzące podrażnienia układu pokarmowego:

• szczególnie korzystne są produkty zawierające naturalne probiotyki, które wspierają prawidłową florę bakteryjną jelit. Fermentowane produkty mleczne, takie jak jogurt naturalny, kefir czy maślanka, dostarczają korzystnych bakterii probiotycznych;
  
  
• warzywa stanowią istotny element diety przy Helicobacter pylori. Najlepiej sprawdzają się warzywa, które nie powodują wzdęć i są łatwe do strawienia. Szczególnie polecane są marchew, dynia, cukinia, buraki, szpinak, bataty oraz ziemniak. Warto je spożywać w formie gotowanej, jako purée lub zupę krem, co zwiększa ich strawność;
  
  
• niektóre zioła i przyprawy wykazują właściwości przeciwbakteryjne, które mogą wspomóc leczenie zakażenia Helicobacter pylori. Imbir, majeranek, cynamon, rozmaryn, oregano, szałwia, mięta, kolendra, kardamon, bazylia oraz kminek zawierają olejki eteryczne o działaniu bakteriostatycznym;
  
  
• zielona herbata, bogata w przeciwutleniacze, również wykazuje korzystne działanie przy zakażeniu Helicobacter pylori. Regularne picie zielonej herbaty może pomóc w kontrolowaniu rozprzestrzeniania się bakterii. Podobnie herbata z czystka, zawierająca związki o działaniu przeciwbakteryjnym, może stanowić cenne uzupełnienie diety.

Produkty niewskazane podczas zakażenia Helicobacter pylori

W diecie na Helicobacter pylori należy unikać produktów pobudzających wydzielanie kwasu żołądkowego oraz powodujących wzdęcia. Smażone potrawy, tłuste mięsa i wędliny, mocne wywary mięsne oraz ostre przyprawy mogą nasilać dolegliwości i utrudniać proces gojenia błony śluzowej żołądka. Napoje gazowane, alkohol, kawa oraz mocna czarna herbata również nie są wskazane podczas leczenia zakażenia bakteryjnego. Zawierają one bowiem substancje drażniące błonę śluzową żołądka i zwiększające produkcję kwasu żołądkowego. Warto również ograniczyć spożycie surowych owoców i warzyw, które mogą być trudniejsze do strawienia.

Warzywa strączkowe (fasola, groch, soczewica) oraz warzywa kapustne (kapusta, kalafior, brokuły) mogą powodować wzdęcia i dyskomfort trawienny – dlatego także i je należy ograniczyć w diecie przy zakażeniu Helicobacter pylori. Ciemne pieczywo, bogate w błonnik, również może być trudniejsze do strawienia i powodować uczucie ciężkości.

Przetworzone mięsa i ryby, ciasta oraz dżemy często zawierają dużo cukru i tłuszczu, co może obciążać układ trawienny. Warto zastąpić je lekkostrawnym, chudym mięsem drobiowym, rybami takimi jak dorsz czy pstrąg oraz naturalnymi, niesłodzonymi produktami zbożowymi.

Przykładowy jadłospis przy zakażeniu Helicobacter pylori

Prawidłowo skomponowany jadłospis przy zakażeniu Helicobacter pylori powinien uwzględniać zasady lekkostrawności i regularności posiłków.

Odpowiednie nawodnienie organizmu odgrywa kluczową rolę w diecie na Helicobacter pylori. Woda pomaga w usuwaniu toksyn z organizmu oraz wspiera procesy trawienne. Zaleca się picie co najmniej 1,5-2 litrów płynów dziennie, głównie w postaci wody niegazowanej, rozcieńczonych soków, kompotów oraz słabych herbat ziołowych. Warto unikać picia dużych ilości płynów podczas posiłków, gdyż może to rozcieńczać soki trawienne i utrudniać proces trawienia. Lepiej jest pić między posiłkami, w odstępach około 30 minut przed jedzeniem lub godzinę po posiłku. Płyny powinny mieć temperaturę pokojową lub być lekko ciepłe.

Czym jest Helicobacter pylori i jak rozpoznać zakażenie?

Helicobacter pylori to spiralna, Gram-ujemna bakteria, która bytuje przede wszystkim w ludzkim żołądku, szczególnie w części przedodźwiernikowej. Dzięki wytwarzaniu enzymu ureazy, który rozkłada mocznik do amoniaku i dwutlenku węgla, bakteria potrafi przeżyć w kwaśnym środowisku żołądka, zobojętniając swoje najbliższe otoczenie. Zakażenie Helicobacter pylori często przebiega bezobjawowo, jednak może prowadzić do przewlekłego stanu zapalnego błony śluzowej żołądka, a w konsekwencji do choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. 

Typowe objawy zakażenia obejmują: 

• tępy lub palący ból w żołądku;
• wzdęcia;
• nudności;
• wymioty;
• zgagę;
• utratę apetytu;
• odbijanie;
• nieplanowaną utratę wagi. 

Diagnostyka zakażenia opiera się na testach inwazyjnych (wymagających gastroskopii), takich jak test ureazowy, badanie histopatologiczne czy hodowla bakteryjna, oraz nieinwazyjnych, do których należą test oddechowy, badanie antygenów Helicobacter pylori w stolcu oraz test serologiczny wykrywający przeciwciała IgG.